![P10308741]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/076_800x600.jpg?r=0)
![P10308871]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/078_800x600.jpg?r=0)
![P10309001]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/080_800x600.jpg?r=0)
![P10309381]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/081_800x600.jpg?r=0)
![P10309581]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/084_800x600.jpg?r=0)
![P10309611]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/085_800x600.jpg?r=0)
![P10309701]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/087_800x600.jpg?r=0)
![P10309811]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/088_800x600.jpg?r=0)
![P10309891]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/093_800x600.jpg?r=0)
![P10400131]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/098_800x600.jpg?r=0)
![P10400211]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/099_800x600.jpg?r=0)
![P10400291]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/118/486/103_800x600.jpg?r=0)
Siberie
Door: wandaenniels
Blijf op de hoogte en volg Wanda en Niels
20 Mei 2012 | Rusland, Irkoetsk
In de trein
Toen de parade op bevrijdingsdag voorbij was en er verder alleen wat festiviteiten waren, konden we alsnog een wandeling maken over het Rode Plein. Jammer genoeg zat een bezoekje aan het goed geconserveerde lichaam van Lenin er niet in maar we konden nog wel even mooi het bevrijdingsfestival meepakken. Niet zoals in Nederland met overal gratis concerten maar wel met een podium waarop een Russische dame klassieke strijdliederen ten gehore bracht. En je kon echte soldatenmutsjes kopen die ons zo fantastisch goed stonden dat we ze maar niet gekocht hebben. Na een goede, stevige Russische maaltijd waren we klaar voor 4 dagen trein.
Op het perron viel het ons al op dat er niet veel leeftijdsgenoten waren en al helemaal niet veel backpackers. Een verdwaalde hippy en later nog twee fransozen maar verder vooral een kleurrijk allegaartje uit het mooie Rusland. Nadat we ons hadden geinstaleerd in onze 4persoons cabine, kregen we gezelschap van twee Armeniers
waarvan er een uitbundig zijn beste Engels tevoorschijn toverde en vervolgens niet meer terugkwam. De ander bleek wel te blijven maar sprak geen letter over de grens. Gelukkig werd ons kwartet compleet gemaakt met een ongeveer dertig jarige Rus waarvan we dachten dat daar wel mee te communiceren was. Dit bleek niet het geval dus was het lekker rustig. Gedurende de eerste twee dagen hebben we ons vermaakt met lezen, noodels, filmpjes, naar buiten kijken, Angry Birds en slapen. Omdat het landschap vooral bestond uit naald- en berkenbossen met wat houten dorpjes, was het nog niet direct een spectaculaire treinrit (vanaf de derde dag werd het overigens steeds mooier, Siberie kwam er aan). We konden wel wat meer vertier gebruiken en bij de zwijgzame Rus die uren lang naar buiten staarde en de vooral slapende Armenier konden we het niet vinden. In de volgende wagon wel. 3 Fransen, een Azerbedjaan en een Russische sergeant gingen s avonds aan de wodka en wij werden ook deelgenoot gemaakt van de Russische cultuur die inhield dat je de wodka niet mocht afslaan en ineens naar binnen moest gooien. De eerste avond was het gezellig en probleemloos. De tweede avond werd het gezelschap uitgebreid met nog twee Russen. We hadden niet al teveel tijd omdat we om 2 uur s nachts de trein uit moesten in Irkutsk en namen zelf een flesje bier mee. Ongeveer anderhalf uur later stonden er 4 lege flessen wodka en wat etensresten op de tafel. We schommelden relaxt terug naar onze coupe, Wanda ging nog even naar de wc en bij Niels begon het wat te draaien Nadat Wanda terugkwam van de wc kon Niels niet slapen voordat hij eerst de maaginhoud in de wc had achtergelaten. Een soort dunne wodka-noodel-soep.. Daarna werd snel en wat moeizaam de tas ingepakt en de wekker gezet. Doordat de cijfers bij Niels wat door elkaar gingen werd de 02.00 uur ingevoerd als 20.00 uur zodat de inmiddels withete provodnita (conductrice) om iets na 2 uur ons wakker maakte en we uit de trein in Irkutsk gebonjourd werden. Toen we met een taxi vrij snel bij het hostel aankwamen bleek dat we geluk hadden. In een compleet leeg appartement hadden we een tweepersoonsbed en alles voor handen. Door de wodka en een lichte trainlag (transsiberische jetlag) konden we in ons nieuwe stulpje even goed bijslapen.
De volgende dag hadden we een nieuwe trip voor de boeg. Ongeveer 6 uur in een minibusje en een boot naar Olkhon Island. Het werd een soort Dakar-rally tussen de twee busjes over de Siberische taiga er naar toe en het was prachtig. We kwamen aan in een houten lodge op 100 meter van het meer. Gigantische kliffen en rotsen staken uit groen-blauw water dat deels voldreef met ijsschotsen. 4 dagen lang scheen de zon en was het ruim 20 graden terwijl wij met een busje en wandelend het eiland verkenden. Het Baikal meer is op sommige plekken ruim anderhalve km diep en men verwacht dat hier een vijfde oceaan gaat ontstaan. Wij hebben het niet mee kunnen maken maar gezien de gigantische omvang van het meer is het niet onwaarschijnlijk.
Nadat we de eerste dag de mooiste plekken met een busje hadden bezocht zijn we de dag erna gaan lopen. Afdalen langs de rotsen en kilometers over heuvelend taiga landschap. Nadat we een korte duik hadden genomen tussen de ijsschotsen konden we de flesjes vullen met het water uit het meer omdat het zo helder en schoon is. Volgens de mensen hier zorgt een duik in het meer voor 5 extra levensjaren. Alleen dat is de pijn van de duik in water van 4 graden (4 graden is ongeveer 2 cm koud) al waard.
Na 4 dagen zat de tijd op Olkhon er weer op. We zijn terug naar Irkutsk geraced. Na een nachtje Irkutsk zijn we weer op pad gegaan naar het Baikal meer om nog wat te hiken. Uurtje rijden naar Listvjanka en dan met de ferry naar Port Baikal. Daar wilden we een stuk langs de oude transsiberische spoorlijn lopen. Na een goed uur wandelen kwamen we wat houten gebouwen tegen maar omdat we nog wel wat verder wilden gingen we door naar het volgende dorp. Dit dorp hebben we echter nooit gevonden, geen enkel huis of mens kwamen we meer tegen. Na 5 uur lopen durfden we het risico niet te nemen om ergens langs het meer te moeten kamperen in de open lucht. Dus moesten we terug. Bijna 9 uur lopen over spoorrails is geen pretje maar toen we terug kwamen bij de houten gebouwtjes bleek het een soort hotelterrein te zijn. Een oude Rus was er aan het werk en na wat communicatie met handen en voeten konden we er slapen. Het was 20 euro pppn maar toen we heel zielig vertelden dat we weinig geld hadden mochten we voor 25 totaal. Binnen was het paradijs. Warm, eigen kamer, grote tv met voetbal en prachtig ingericht. Dit alles op een plek waar je alleen met een boot of trein kan komen. Tussen twee bergen en met een kabbelend beekje onder een meter ijs. S avonds werd er brood met kaas en worst tevoorschijn gehaald en met de oude Rus gegeten want er was verder helemaal niemand. Goed uitgeslapen en de volgende dag terug naar Port Baikal gelopen om van daaruit weer naar Irkutsk te gaan. Onderweg wilde Niels graag via de bergen maar omdat we niet al teveel tijd hadden, zijn we maar verder langs de rails gegaan. Nog geen 2 minuten later kwamen we 2 Russen tegen die ons duidelijk maakten dat er een beer was gespot en we niet door de bergen mochten. Maar goed dat we niet teveel tijd hadden. Nu nog een nachtje in het Parijs van Siberie doorbrengen en dan is het voldoende Rusland. Op naar Mongolie...
Toen de parade op bevrijdingsdag voorbij was en er verder alleen wat festiviteiten waren, konden we alsnog een wandeling maken over het Rode Plein. Jammer genoeg zat een bezoekje aan het goed geconserveerde lichaam van Lenin er niet in maar we konden nog wel even mooi het bevrijdingsfestival meepakken. Niet zoals in Nederland met overal gratis concerten maar wel met een podium waarop een Russische dame klassieke strijdliederen ten gehore bracht. En je kon echte soldatenmutsjes kopen die ons zo fantastisch goed stonden dat we ze maar niet gekocht hebben. Na een goede, stevige Russische maaltijd waren we klaar voor 4 dagen trein.
Op het perron viel het ons al op dat er niet veel leeftijdsgenoten waren en al helemaal niet veel backpackers. Een verdwaalde hippy en later nog twee fransozen maar verder vooral een kleurrijk allegaartje uit het mooie Rusland. Nadat we ons hadden geinstaleerd in onze 4persoons cabine, kregen we gezelschap van twee Armeniers
waarvan er een uitbundig zijn beste Engels tevoorschijn toverde en vervolgens niet meer terugkwam. De ander bleek wel te blijven maar sprak geen letter over de grens. Gelukkig werd ons kwartet compleet gemaakt met een ongeveer dertig jarige Rus waarvan we dachten dat daar wel mee te communiceren was. Dit bleek niet het geval dus was het lekker rustig. Gedurende de eerste twee dagen hebben we ons vermaakt met lezen, noodels, filmpjes, naar buiten kijken, Angry Birds en slapen. Omdat het landschap vooral bestond uit naald- en berkenbossen met wat houten dorpjes, was het nog niet direct een spectaculaire treinrit (vanaf de derde dag werd het overigens steeds mooier, Siberie kwam er aan). We konden wel wat meer vertier gebruiken en bij de zwijgzame Rus die uren lang naar buiten staarde en de vooral slapende Armenier konden we het niet vinden. In de volgende wagon wel. 3 Fransen, een Azerbedjaan en een Russische sergeant gingen s avonds aan de wodka en wij werden ook deelgenoot gemaakt van de Russische cultuur die inhield dat je de wodka niet mocht afslaan en ineens naar binnen moest gooien. De eerste avond was het gezellig en probleemloos. De tweede avond werd het gezelschap uitgebreid met nog twee Russen. We hadden niet al teveel tijd omdat we om 2 uur s nachts de trein uit moesten in Irkutsk en namen zelf een flesje bier mee. Ongeveer anderhalf uur later stonden er 4 lege flessen wodka en wat etensresten op de tafel. We schommelden relaxt terug naar onze coupe, Wanda ging nog even naar de wc en bij Niels begon het wat te draaien Nadat Wanda terugkwam van de wc kon Niels niet slapen voordat hij eerst de maaginhoud in de wc had achtergelaten. Een soort dunne wodka-noodel-soep.. Daarna werd snel en wat moeizaam de tas ingepakt en de wekker gezet. Doordat de cijfers bij Niels wat door elkaar gingen werd de 02.00 uur ingevoerd als 20.00 uur zodat de inmiddels withete provodnita (conductrice) om iets na 2 uur ons wakker maakte en we uit de trein in Irkutsk gebonjourd werden. Toen we met een taxi vrij snel bij het hostel aankwamen bleek dat we geluk hadden. In een compleet leeg appartement hadden we een tweepersoonsbed en alles voor handen. Door de wodka en een lichte trainlag (transsiberische jetlag) konden we in ons nieuwe stulpje even goed bijslapen.
De volgende dag hadden we een nieuwe trip voor de boeg. Ongeveer 6 uur in een minibusje en een boot naar Olkhon Island. Het werd een soort Dakar-rally tussen de twee busjes over de Siberische taiga er naar toe en het was prachtig. We kwamen aan in een houten lodge op 100 meter van het meer. Gigantische kliffen en rotsen staken uit groen-blauw water dat deels voldreef met ijsschotsen. 4 dagen lang scheen de zon en was het ruim 20 graden terwijl wij met een busje en wandelend het eiland verkenden. Het Baikal meer is op sommige plekken ruim anderhalve km diep en men verwacht dat hier een vijfde oceaan gaat ontstaan. Wij hebben het niet mee kunnen maken maar gezien de gigantische omvang van het meer is het niet onwaarschijnlijk.
Nadat we de eerste dag de mooiste plekken met een busje hadden bezocht zijn we de dag erna gaan lopen. Afdalen langs de rotsen en kilometers over heuvelend taiga landschap. Nadat we een korte duik hadden genomen tussen de ijsschotsen konden we de flesjes vullen met het water uit het meer omdat het zo helder en schoon is. Volgens de mensen hier zorgt een duik in het meer voor 5 extra levensjaren. Alleen dat is de pijn van de duik in water van 4 graden (4 graden is ongeveer 2 cm koud) al waard.
Na 4 dagen zat de tijd op Olkhon er weer op. We zijn terug naar Irkutsk geraced. Na een nachtje Irkutsk zijn we weer op pad gegaan naar het Baikal meer om nog wat te hiken. Uurtje rijden naar Listvjanka en dan met de ferry naar Port Baikal. Daar wilden we een stuk langs de oude transsiberische spoorlijn lopen. Na een goed uur wandelen kwamen we wat houten gebouwen tegen maar omdat we nog wel wat verder wilden gingen we door naar het volgende dorp. Dit dorp hebben we echter nooit gevonden, geen enkel huis of mens kwamen we meer tegen. Na 5 uur lopen durfden we het risico niet te nemen om ergens langs het meer te moeten kamperen in de open lucht. Dus moesten we terug. Bijna 9 uur lopen over spoorrails is geen pretje maar toen we terug kwamen bij de houten gebouwtjes bleek het een soort hotelterrein te zijn. Een oude Rus was er aan het werk en na wat communicatie met handen en voeten konden we er slapen. Het was 20 euro pppn maar toen we heel zielig vertelden dat we weinig geld hadden mochten we voor 25 totaal. Binnen was het paradijs. Warm, eigen kamer, grote tv met voetbal en prachtig ingericht. Dit alles op een plek waar je alleen met een boot of trein kan komen. Tussen twee bergen en met een kabbelend beekje onder een meter ijs. S avonds werd er brood met kaas en worst tevoorschijn gehaald en met de oude Rus gegeten want er was verder helemaal niemand. Goed uitgeslapen en de volgende dag terug naar Port Baikal gelopen om van daaruit weer naar Irkutsk te gaan. Onderweg wilde Niels graag via de bergen maar omdat we niet al teveel tijd hadden, zijn we maar verder langs de rails gegaan. Nog geen 2 minuten later kwamen we 2 Russen tegen die ons duidelijk maakten dat er een beer was gespot en we niet door de bergen mochten. Maar goed dat we niet teveel tijd hadden. Nu nog een nachtje in het Parijs van Siberie doorbrengen en dan is het voldoende Rusland. Op naar Mongolie...
-
20 Mei 2012 - 10:54
Frits En Shirley:
Hoi lieverds,
Wat fantastisch dat je op zo'n simpele manier er 5 jaar bij kunt sprokkelen. Aan Niels kun je wel zien dat het verhaal absoluut klopt.
Fijn dat jullie zo genieten,je brede glimlach spreekt boekdelen.Wij zijn benieuwd wat Mongolië voor jullie in petto heeft.
Goede reis,dkke kus!!! -
20 Mei 2012 - 12:16
Cliff En Karen:
In de tijd van Lenin gingen de mensen ook naar Siberië, maar toen was het niet helemaal vrijwillig, er verdwenen nogal wat mensen. Dus het landschap moet daar nog erg heuvelachtig zijn.
De 5 extra levensjaren heb je wel nodig na al die wodka, maar wat een spannende verhalen, het doet ons denken aan een James Bond film die nog gemaakt moet worden.
Mongolië lijkt ons ook geweldig, gewoon al om te zien waar al die Mongolen van voetbalsupporters vandaan komen.
Heel veel succes verder en houd ons op de hoogte. Liefs Cliff en Karen -
20 Mei 2012 - 12:49
Henriet:
Wat een mooi reisverhaal weer en ook geweldige foto's! :) Veel plezier samen! Geniet ervan! -
20 Mei 2012 - 13:38
Syl:
Wan en Niels, het ziet eruit alsof jullie het enorm naar jullie zin hebben!! De verhalen zijn heerlijk jaloersmakend, de fotos idem, zoals het hoort natuurlijk! Goed dat jullie vele russische vrienden hebben gemaakt ondertussen, ik hoop dat dat ook gaat lukken in mongolie!! Geniet ervan! xx
(ps: vette schoenen wan! ;)) -
20 Mei 2012 - 13:59
Non M:
Wat een super verhaal weer! Al zoveel meegemaakt en zoveel mooisngezien, terwijl jullie net vertrokken zijn. Schitterende foto's ook!! Heel gek om zonnige kleding te zien met ijs op de achtergrond:) Have fun!
Xus! -
20 Mei 2012 - 16:34
Sonja En Thijs:
Hee jongens, eindelijk foto's! Krijgen we ook een beeld bij de verhalen :) Fijn om jullie gister en vandaag gesproken te hebben! Op dit moment zijn jullie geloof ik op weg naar de trein richting Mongolie dus geniet van de mooie reis, de mooie mensen en de mooie drankjes we spreken jullie weer snel! Kus -
20 Mei 2012 - 16:36
Sonja En Thijs:
Geniale onderschriften bij de foto's van Niels trouwens ;) X -
20 Mei 2012 - 17:19
Maarten En Martine:
Ha reisduo,
Jeetje, alweer een aantal belevenissen en heerlijke wodka's verder. Prachtige foto's, akelige beren en zere voeten. Tjah, wat wilen jullie nog meer! Klinkt top, reis-ze!
liefs Maarten en Martine -
20 Mei 2012 - 18:31
Henk En Virginie:
Ha Wanda en Niels,
We hebben genoten van jullie prachtige verhalen en foto's.
Een hele goede verdere reis en we kijken uit naar jullie volgend verslag.
Groetjes, -
20 Mei 2012 - 19:49
Ruben:
Lieve reizigers,
prachtige verhalen en foto's. Heb al een berichtje gestuurd, weet niet of ie aankomt. Blijf ons verblijden met al dit moois, kan er erg van genieten!
Groetjes Ruben -
20 Mei 2012 - 20:36
Gert En Ettie:
Lieve Wanda en Niels
Prachtig jullie belevenissen tot nu toe. We zullen jullie hopelijk kunnen blijven volgen, ook als we volgende week zelf op reis gaan. De foto,s zijn schitterend zeg!
Blijf gezond en vooral blijf genieten. De wodka in dit tempo zullen jullie niet kunnen volhouden, denk ik. Of onderschat ik jullie hiermee?"??.
Liefs Gert en ettie -
20 Mei 2012 - 20:55
Diny:
Mooi verhaal wederom. Nu in een andere stijl. Erg leuk. Blijf ons verblijden met jullie belevenissen.. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Het blijft verbazen hoe je altijd weer je weg en een onderkomen vind als je reist. Wanda, had jij geen behoefte aan vijf jaar extra??.
Veel liefs em tot gauw horens. -
20 Mei 2012 - 21:05
Gea Eggink:
Dag lieve mensen,
Wat een verhaal en veel herkenbaar de stille russen, veel vodka en een dreigende stilte passend bij Siberie. wat vonden jullie van de stad Irkutsk en het station? Zijn jullie de gangs in de trein al tegen gekomen? Ook mis ik de lekkere vis van het Baikal meer, of was die er niet. Geniet van al het moois en doe bert de Groot de groeten als jullie hem tegenkomen. Als ik jullie verhaal lees en de foto's zie wil ik zo weer in de trein!!! Liefs Gea -
21 Mei 2012 - 12:10
Arne:
Prachtige foto's en spannende avonturen. Heel mooi om te lezen. Ga zo door! -
21 Mei 2012 - 20:15
Manon L:
he wan en niels!
Wat een super mooie verhalen! heerlijk om het te volgen!!! Ik kan alleen maar zeggen geniet en ben benieuwd naar mongolie en de heerlijk Yakmelk :)
X -
23 Mei 2012 - 07:17
Judith:
Ha Lieve Wanda&Niels!!
Wat leuk en bijzonder allemaal. Koud warm gezellig.. Met fantastische foto's!
Hopen dat jullie de paarden kunnen vinden. Jullie nemen ons toch een beetje mee :) Op naar de Mongolen.
Liefs Juud -
02 Juni 2012 - 10:43
Tante Lin,:
Had je eindelijk wat aan het boek: We gaan op berenjacht gehad. Hadden we het tenminste niet voor niets oneindig vaak voorgelezen. XXX -
02 Juni 2012 - 14:25
Joyce En Roy :
Geweldig om jullie reisverslagen te lezen.Geniet maar lekker verder van jullie reis ik zal met veel plezier jullie verhalen lezen, kus joyce
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
